은/는,이/가

은/는 

▪︎은/는 konu ekidir. Türkçe'de bunun bir karşılığı yoktur. Korece'de cümle içinde vurgulamak istediğimiz kelime ye eklenir. Cümlenin odak noktasını belirtir. 

《!》 KELİME ÜNSÜZ HARF İLE BİTİYORSA; 은 GELİR. 

《!》 KELİME ÜNLÜ HARF İLE BİTİYORSA; 는 GELİR. 

ÖRNEK:

친구는 한국 사람이에요. Arkadaşım Koreli'dir. 

너는 학생이에요? Öğrenci misin? 

네, 저는 학생이에요. Evet, öğrenciyim. 

– Özne Eki 가/이 (ga / i) 

Bu özne eki, yukarıda anlatılanla aynı işlevi görür ve her iki ek de cümleye aynı anlamı verir. Ancak özne eki olarak yukarıdakinin mi yoksa burada anlatılanın mı kullanıldığı cümledeki vurguyu değiştirir. Eğer cümlede nesneye vurgu yapılıyorsa 는/은 eki, özneye vurgu yapılıyorsa da 가/이 eki kullanılır. Sesli ile biten özneler için 가 sessizle bitenler için de 이 kullanılır. 

-Ayakkabıları kim satın aldı?

-내가 샀어 (nega sasso) ben satın aldım. (vurgu özneye) 

–Ne satın aldın?

-나는 구두를 샀어 (nanın kudurıl sasso) ben ayakkabıyı satın aldım. (vurgu nesneye) 

내가 마셨다

(nega maşodda) ben içtim.

집이 크다

(çibi kıda) ev büyüktür. 

내가 X 마셨다. Ben X içtim. (İÇECEK)

Burda benim içtiğimi vurgu yapıyoruz. Birisinin içeceği içilmiş ve içen kişi benim diyelim. Burda benim içtiğimi vurgu yapıyoruz. 

Ama 나는 마셨어요. Ben içtim/Ben bitirdim gibi bir anlamı var. Bir kafede arkadaşlarımız ile kahve içiyoruz diyelim, garson gelip "kim içeceğini bitirdi" diye soruyor. Ben bitirdiysem "나는 마셨어요" ben bitirdim deriz.